Стр. 108 - Azərbaycan xalçaları

108
“چه یوسف روان ازکنعان شد روان شد بردش صدجانکاروان”
(Həzrəti Yusifə nə oldu ki, Kənan ərazisini tərk etdi).
“چه ان خورشیدحسن ازشهردورشد مهه کنعان شدوچون شام سجود”
(O zaman ki, o işıq qaranlığa döndü (onun
gedişilə Kənanın xeyir-bərəkəti də getdi).
“پدرزان زمشع چون پروانه بسوخت برای دیده ودیدار میدوخت”
(Yusifin atası Yaqub da Yusifsiz pərvanəsiz şama
bənzəyirdi (Yusifin qardaşları Yaqubdan Yusifi
gəzdirmək adı ilə alıb aparan zaman ürəyinə dammış-
dı ki, Yusif bir də qayıtmayacaq).
“که ای رخ روان ازفتانت که بسازم روزوشب ازفراقت”
(Yusif itəndən sonra Yaqubun gecəsi-gündüzü
olmadı; hər şey onun üçün zülmət idi).
“پسرراجانب صحرافرستاد پدررادست ودل ازپا فتاده”
(Yusifi gəzmək adı ilə atasından ayırıb apardılar,
Yaqub hiss etmişdi ki, oğlu qayıtmayacaq).
“امریچاه شدچون ماه کنعان توگویی قربوچه صحن وچی شد”
(Kənan ərazisinin şahının quyuya düşməsi ay
işığının suyun içərisinə düşməsinə bənzəyirdi).
“کمی یوسفکل پدرشاد مگران چاه چشهارم ان بود”
(Yusifin siması on dörd gecəlik aya bənzəyirdi).
“که تابشگاه خورشیدجهان بود بناله کاری واغازازراه”
(Həzrəti Yusif, sanki Kənan ərazisinin günəşi idi.
Karvan gəlib su içmək üçün quyunun başında da-
yandı. Quyudan su götürəndə gördülər ki, quyuda
bir oğlan uşağı var).
ölkələrinə buğda gətirsinlər. Misirə çatanda onları şəhərə buraxmadılar. Bu xəbər Yusifə də çatdı. Yusif qapıçılara əmr etdi
ki, onları yanına gətirsinlər. O, qardaşlarını tanısa da, qardaşları onu tanımadılar. Yusif onlara taxıl verdi və tapşırdı ki, sizin
balaca qardaşınız var; gələn dəfə gələndə onu da özünüzlə gətirməsəniz, sizə taxıl verməyəcəyəm. Bir müddətdən sonra on-
lar yenə taxıl üçün Misirə getməli oldular. Yaqubdan Benyaminin də onlarla getməsi üçün icazə verməsini istədilər. O qorx-
du ki, bu oğlunu da Yusif kimi itirərlər. Yaqub razılaşmadı. Onlar yalvarıb dedilər ki, əgər onu aparmasaq, Misir hökmdarı
bizə taxıl verməyəcək. Ondan sonra Yaqub əlacsız qalıb razılaşdı. Benyaminə görə Həzrəti Yusif onları hörmətlə qarşıladı və
onu quyuya salan qardaşlarını əfv etdi. Onlar sonra başa düşdülər ki, bu Yusifdir, ona yalvar-yaxar etdilər ki, səhv etmişlər.