15
Azərbaycan xalçaları / İrəvan QRUPU
Sərdarabad qalası
uğrunda döyüş səhnəsi.
Rəssam: Q.Qaqarin.
Bu dövrdə İrəvan xanlığındakı erməni-qriqorian mis
sionerləri Rusiyanın burada xristian dövləti yaratmaq
haqqında hələ I Pyotrun zamanında meydana atılan siya
sətini həyata keçirmək üçün öz fəaliyyətlərini daha da
genişləndirdilər. Erməni-qriqorian kilsəsi Qarabağın xris
tian-alban məliklərini də bu fitnəkar siyasətə cəlb etməyə
xüsusi fikir verirdi. II Yekaterinaya yazılan məktublarda
Zaqafqaziyada (Cənubi Qafqazda) erməni çarlığı yaradıl
ması haqqında müraciət edilirdi. Lakin 1787-1791-ci illər
rus-türk müharibəsi Rusiyanın bu planı həyata keçirmək
istəyinə imkan vermədi. 1785, 1786 və 1787-ci illərdə İrəvan
xanlığı Qarabağ, Xoy xanlarının və Car-Balakən hakimi
Ömər (Ümmə) xanın hücumlarına məruz qaldı. İrəvan xan
lığı tədricən mövqeyini möhkəmləndirdi.
1789-cu ildə Bayazit paşası İrəvan xanlığına hücum etdi
və xanın qoşunlarını mühasirəyə aldı. Məhəmməd xan
Naxçıvan xanlığından kömək alıb, mühasirədən çıxdı və
əks hücuma keçərək, Bayazit qalasını mühasirəyə aldı. La
kin qalanı tuta bilməyib geri döndü.
1790-cı ildə İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının qüvvələri
Xoy xanlığına hücum etdilər. Sonra Xoy xanı Naxçıvan xa
nını öz tərəfinə çəkib İrəvan xanlığı üzərinə hücum etdi.
Müttəfiqlər qalib gəldilər və 1790-cı ilin avqustunadək ora
da qaldılar.
Ağa Məhəmməd Qacarın hücumu ilə İrəvan xanlığının
müstəqilliyi ciddi təhlükə altına düşdü.
Ağa Məhəmməd Qacar 1795-ci ilin yayında 35 günlük
mühasirədən sonra İrəvan qalasını tutdu. 1796-cı ildə
V.Zubovun hücumu zamanı Məhəmməd xan diplomatik
manevr edərək, Rusiyaya meyilləndi. Qacarın yeni hücumu
zamanı Məhəmməd xan tutuldu və hakimiyyət Əliqulu
xana keçdi. Qacarın ölümündən sonra Əliqulu xan İrəvan
dan qovuldu. İranın yeni şahı Fətəli şah Məhəmməd xanı
yenidən hakimiyyətə gətirdi. 1804-1813-cü illər rus-İran
müharibəsi zamanı Rusiyanın İrəvan xanlığını tutmaq niy
yəti baş tutmadı. Gülüstan müqaviləsi ilə İrəvan xanlığı
İranın tərkibinə keçdi.
1826-1828-ci illər Rusiya-İran müharibəsi zamanı hər
iki tərəfin əsas strateji hədəflərindən biri İrəvan şəhəri və
xanlığın işğalı idi. Rusiyanın hücumlarına qarşı dəfələr
lə qəhrəmanlıqla müqavimət göstərilməsinə baxmayaraq,
ermənilərin xəyanəti üzündən 1827-ci ilin oktyabrında İrə
van şəhəri işğal olundu. Türkmənçay müqaviləsi ilə xanlıq
Rusiyaya birləşdirildi və ləğv edildi.